jestem pierwszą kobietą ze swojego rodu mającą wolny wybór. by kształtować swoją przyszłość tak jak zechcę. mówić to co myślę kiedy mam ochotę. bez smagnięcia batem. jestem wdzięczna za setki pierwszych razów. do których moja matka i jej matka i jej matka nie miały prawa. co za zaszczyt.

być pierwszą kobietą w rodzinie poznającą smak swoich pragnień. nic dziwnego że jestem głodna tego życia. muszę się najeść za całe pokolenia brzuchów. babcie na pewno zanoszą się śmiechem. zbite w gromadkę wokół glinianego pieca w życiu po śmierci. sącząc mleczny masala chai z parujących szklanek. jak wspaniały musi być dla nich widok jednej z nich żyjącej tak odważnie.

rupi kaur

Dziś skończyłam naukę w Szkole Trenerów Rozwoju Osobistego Studium Ekologicznej i Profilaktyki Zdrowia, w cieniu koronawirusa, siedząc w osobnych ławkach (żeby zachować metr pomiędzy sobą) i dezynfekując ręce płynem zrobionym własnoręcznie przez szkołę z alkoholu z dodatkiem oleju kokosowego i rozgniecionych goździków, który był bardzo przyjemny dla skóry. Ławki i krzesła też były dezynfekowane. Szkoła zamyka się po tym weekendzie, zajęcia będą przeprowadzać zdalnie. Dyrektorzy wiedzą w czym rzecz, bo do Chin często jeździli, mają tam wiele kontaktów, bazują na Tradycyjnej Medycynie Chińskiej, uczą Naturoterapii, więc są wiarygodni.  Ale co z tego, jeśli inne instytucje nie wprowadzają żadnych obostrzeń? A komunikacja miejska? W Hong Kongu do tej pory jest tylko 115 przypadków. A we Włoszech zamykają miasta na północy, żeby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania. Hong Kong wie jak się zabezpieczyć. Mój problem w tym, że o ile afirmuję i wierzę w to, że mam dobrą odporność, to lubię też być poinformowana, a kiedy czytam te informacje w mediach, to trochę mnie to osłabia…. Na kursie włoskiego w zeszłym tygodniu znowu byłam tylko ja i jeszcze jedna osoba, bo reszta się boi wirusa… Było cudownie, ale potem byłam zmęczona tym dużym wysiłkiem intelektualnym ;-)

Tak czuję wewnętrznie, że teraz naprawdę jest wzmożony czas na rozświetlanie siebie i swojej rodziny, twórcze wizualizowanie, śpiewanie ochronnych mantr, a przede wszystkim wysypianie się! Czas na zaufanie Sile Wyższej, oddanie jej swoich zmartwień, zmianę dystansu i perspektywy, „włożenie tego lęku na niższą półkę” w mózgu, tak aby nie to było najważniejsze…albo nałykanie się witaminy D w słoneczny dzień jak dzisiaj J. To niesamowite, jak zmienia się energia i radość człowieka, kiedy świeci słońce! Ścięliśmy trawy, lawendę, poprawiłam obcięcie hortensji, a w nagrodę wypiliśmy kawę  w słońcu na tarasie (ja wraz z „energią do kawy”, czyli masłem klarowanym z cynamonem, kardamonem i wanilią) podjadając hiszpańskie i włoskie ciasteczka :)

Dzisiaj odczułam też wielką wdzięczność za te 15 miesięcy zajęć i poznanie innych ludzi, którzy zdecydowali się wejść na taką ścieżkę, jak ja. Wdzięczność za to, że daliśmy radę, za wspólne śmiechy i wsparcie, za dzielenie się doświadczeniami. Za to, że chociaż jeszcze trochę pracy przed nami, aby stać pewnie na nogach jako trener (choć niektórzy już zaczęli!), dokończenie tych wszystkich mądrych książek, przejrzenie jeszcze raz lub więcej notatek, ułożenie sobie tego wszystkiego w głowie, to cała ta wiedza niesamowicie nas wzbogaciła, zainspirowała i rozwinęła jako człowiek. Nie wierzę, że dotrwałam do końca, bo w tym semestrze nie było łatwo. To jest naprawdę niesamowite!!! Pamiętam jak kilka lat temu rozmawiałam ze znajomą z Tai-chi, dyrektorką HR, która marzyła, żeby iść na te studia. Ja nawet wtedy o tym nie śmiałam pomyśleć, było to dla mnie całkowicie nierealne, a tu proszę – już koniec! Jeszcze tylko praca do napisania i obrona w maju. Te comiesięczne zajęcia przywracały mi odpowiednią perspektywę, ładowały pozytywnie, wyjaśniały różne życiowe problemy, z którymi borykają się ludzie. Szczególnie bliska stała mi się terapia systemowa i zależności w rodzinie, która jest podstawą wszystkiego.

Ale przecież nie trzeba iść do żadnej szkoły (choć tę akurat gorąco polecam!), gdyż, jak wczoraj powiedziała jedna z naszych profesorów i trenerów „Naszym największym rozwojem jest dostrzeżenie samego siebie”.

Przesyłam nam wszystkim dużo jasnego światła i uzdrawiającej energii! 

Idę śpiewać mantry, a potem spać :)